Jak to się dzieje, że mrówka wraca do mrowiska, bociany do Polski, a my np. chcąc wyjść z domu kierujemy się do wyjścia, a nie do szafy? Za wszystko odpowiada zdolność do orientacji w przestrzeni, w świecie zwierząt tak powszechna, że umyka nam, jak skomplikowane obliczenia – bardzo różnych mózgów – za nią stoją.

Strategie orientowania się w przestrzeni są naprawdę różne. Trudno porównywać np. trzmiela z ptakiem. Jeszcze inaczej radzi sobie mój niewidomy pies, który (co zawsze mnie wzrusza) tuż przed schodami zaczyna podnosić łapkę. A jakoś to wszystko działa i nie powstaje wielki biologiczny karambol zderzających się organizmów.

W odcinku zaskakujące zwroty akcji. Dowiecie się, czym trzmiel różni się od odkurzacza, a w czym niemowlę jest podobne do szczura. Będzie też co nieco o płciowych stereotypach.

Orientacja w przestrzeni to element pracy naszego mózgu, umysłu. A badanie mechanizmów tej pracy, tego, jak rzeczywistość jest postrzegana przez zwierzęta (w tym ludzi), to niełatwa dziedzina, wymaga – słynnej – interdyscyplinarności. Tym ciekawsi są badacze, którzy się tym skomplikowanym zagadnieniem zajmują. W odcinku występuje jeden z nich, dr Mateusz Hohol, naukowiec krakowski, obdarzony talentem mówienia jasno, klarownie, z zachowaniem naukowej ostrożności i uczciwości. I z ogromną wiedzą.

Ów badacz jest związany z krakowskim ośrodkiem Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych, bardzo prężnym popularyzatorsko. Jeszcze nie raz o nim w Radiu Naukowym usłyszycie.

Więcej o Mateuszu przeczytacie na jego stronie hohol.pl. Pisze też książki!

Obrazek ilustracyjny: Free-Photos z Pixabay