Pracuje w Katedrze Antropologii Mediów na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członek Komisji Żywego Słowa Rady Języka Polskiego. Zajmuje się ekspertyzami dla sądów, KRRiTV, stacji medialnych i innych podmiotów publicznych. Zainteresowania badawcze: retoryka – mówienie publiczne oraz konstrukcja i funkcjonowanie komunikatu medialnego, storytelling w polityce i w biznesie, sposoby badania dyskursu medialnego, narracje w dyskursie politycznym, struktura komunikacji i komunikatów perswazyjnych, językowe efekty mediatyzacji polityki i innych sfer życia społecznego, teksty użytkowe.
W języku osadzają się nasze konceptualizacje świata. Możemy różne rzeczy zmieniać świadomie, jeżeli chcemy, żeby nasza postawa odzwierciedlała się w języku – mówi w Radiu Naukowym dr hab. Jacek Wasilewski, komentując zmiany zachodzące w polszczyźnie. Dr hab. Wasilewski jest językoznawcą z Uniwersytetu Warszawskiego, członkiem Zespołu Kultury Żywego Słowa Rady Języka Polskiego i autorem m.in. książki „Bezecnik gramatyki polskiej. Tajemnice językowego półświatka”.
Czy to znaczy, że jeśli chcemy wyrazić swoją postawę, to możemy po prostu wybrać, jak mówić? A co z zasadami polszczyzny? – Główną zasadą jest to, że Polacy mówią po polsku. Jeżeli Polacy zaczną inaczej mówić, to znaczy, że przestaną mówić po polsku, czy też zmieni się polski? – pyta dr hab. Wasilewski. – Nadal możemy powiedzieć „mądrej głowie dość dwie słowie”, ale młoda osoba właściwie tego nie zrozumie. To dlatego, że w pewnym momencie Polacy zrezygnowali z liczby podwójnej. Czy to znaczy, że przestaliśmy mówić językiem polskim? Nie, po prostu liczba podwójna wypadła, podobnie jak wypadł czas zaprzeszły – wyjaśnia.
Jednocześnie zdaniem gościa Radia Naukowego są pewne granice, których przekraczać nie wolno, i formy, które nigdy zaakceptowane nie będą. Dlaczego należy do nich „wziąść”? Jak językoznawcy zapatrują się na feminatywy, anglicyzmy i rusycyzmy? Czy wolno mówić „w Ukrainie”? Co zatwierdza Rada Języka Polskiego i czy faktycznie tak często „obie formy są poprawne”? A także czy językoznawcy zdarzy się pomylić nawet w czasie nagrania podcastu? O tym wszystkim posłuchacie w odcinku!
Pracuje w Katedrze Antropologii Mediów na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członek Komisji Żywego Słowa Rady Języka Polskiego. Zajmuje się ekspertyzami dla sądów, KRRiTV, stacji medialnych i innych podmiotów publicznych. Zainteresowania badawcze: retoryka – mówienie publiczne oraz konstrukcja i funkcjonowanie komunikatu medialnego, storytelling w polityce i w biznesie, sposoby badania dyskursu medialnego, narracje w dyskursie politycznym, struktura komunikacji i komunikatów perswazyjnych, językowe efekty mediatyzacji polityki i innych sfer życia społecznego, teksty użytkowe.